Eindelijk internet

Eindelijk Internet. Het heeft even geduurt maar is nu dan ook goed geregeld. Zo, in eerste instantie allemaal bedankt voor de berichten en mailtjes. Daar leef je hier van en fleur je helamaal van op!

Pffff het is nu woensdag avond 28-01-2009. hier is het 2 uur later dan als in nederland ofwel reeds 2100h.

De reis begon allemaal lekker. de dag voor mijn vertrek ben ik nog snel even langs geweest bij mijn reisadviseur dhr. DCJ zuyderduijn. De meesten kennen hem wel. Ik moest van mn E-ticket een boardingspas maken oid en dat ging mis omdat ik veel te gehaast was met knoppen drukken. Affijn, na wat noodtelefoontjes door dezelfde DCJ werd e.e.a. gewist en konden we opnieuw proberen. daarna nog even wat goeie stoeltjes uitgekozen vanwege mijn megapostuur en tot slot nog een paar stevige tips en toen naar huis. Jaa dat is dan je laatste avond denk je dan. Janwillem mn broertje kwam gezellig nog even langs en ook Jeroen.Later mn ouders nog. Gezellig hebben we de uit het kerstpakket van Iemants 3 grote flessen wijn leeggedronken. Ik ga immers 11 weken geen alcohol meer zien. Eeen beetje Fidder snapt nu waaromk dit dus 3 flessen waren.
Maargoed ik ga afdwalen, de volgende ochtend 0800 werd ik opgehaald door ouders waarna we door zeer defensief rijgedrag van mijn vader aankwamen op schiphol. mijn zenuuw gehaalte steeg inmiddels tot aan het rode streepje. Maargoed, wij opzoek naar Lufthansa, mijn vlieger. We lopen op zo'n bord aan en daar staat gecanselled. Eikels dacht ik gelijk, waarom nu precies de vlieger die ik moet hebben, maar bovenal : Wat nu? Goed we zijn dus in zo'n megarij gaan staan (het leuk de kleuterschool wel vroeger van van't veerschool van groep 1-8) en afwachten maar of er iets te regelen viel. Goed na twee dikke uren staan in een dikke rij met 6 vrouwachtige pubers voor me was ik het al; tamelijk beu en had ik mezelf voorgenomen als die beste kerel achter de toonbank niet zou meewerken ik hem over die toonbank zou heensleuren om te vertellen dat mijn zenuwgrens voorbij het rode streepje was gegaan. Maargoed de beste man had het blijkbaar door en had een vlucht voor me geregeld met KLM direct naar Qatar emt tussen landing een Saudi Arabie. Top dacht ik, hij vertrok alleen 5 uur later. dus nadat ik mijn ouders en vrouw dikke knuffels had gegeven ging ik daar door de dauane het avontuur tegemoet. Goed , dan ben je dus door de Dauane geweest en kan je een paar winkels in waar spullen staan waar je toch niets aan hebt dus die 5 uren duurden lekker lang. Maargoed na enige tijd was het eindelijk zover en kon ik door de tassen controle. Wordt ik er daar toch mooi even uitgepikt. Ik had een flesje water in mn tas en dat mag niet./ Wat een bulshit, maargoed ik dacht water, waar ik heen ga is het warm, ik drink het wel even op. onderweg moest ik mooi 6 keer pisssen. De beste kerels lieten me toen gaan en ik ging naar het vliegtuig. Ik zat mooi ruim, die economie van klm is prima, misschien ook omdat het best een lange vlucht was.

Goed denk je te kunnen vertrekken, vliefgtuig weer uit, doodstil en dan die stem, eeeehm kuch kuch, beste mensen we kunnen nog niet vertrekken vanwege technische problemen eeeeh wij denk dat het met 5 minuten is opgelost, goed na de 5 minuten dezelfde kerel weer, eeeeh het probleem istoch lastiger dan we dachten we zullen moeten wachtehn tot de technical engineer langskomt. de positiebepaler werkt namelijk niet. Mooi is dat dacht ik, heb ik 5 uur staan wachten kijkende naar de vlieger waar ik straks in zit, hebben die gasten geen (klote) uitgevoerd , komen ze er nu achter dat het apparaat niet werkt. lekker zo'n positibepaler. Hoor je het apparaat zeggen we vliegen nu over egype en kijk je naar beneden door raamje en zie je ijsschotsen.......wat een soort! Dus na 1.5 uur ging de vlieger eindelijk van de grond. de vlucht was perfect. ik had eigen beeldschermpje, waarmee je info een beelden kon krijgen van in en buiten vliegtuigt, spelletjes, bellen, films etc. geen moment verveeld dus. de tussenlanding was appart want in arabie komen dus van die hoofddoeken binnen om de vlieger te cleanen en stappen er ook een aantal van die arebieren in met achter zich zo'n vrouwke volledig in zwart, met ninja masker. ik zag alleen dr ogen, best grappig, echter begon ik inmiddels al wel te hopen dat er geen terroristen binnen kwamen..beetje overderven misschien, het zal wennen worden dacht iki, ik ben nu een blanke in een arabisch land, raar hoor.

Na nog een uur gevlogen te hebben kwamen we aan in Doha. aldaar geland uitstappen op vliegveld ( wat nou 5 sterren vlieghaven, shiphol heeft er dan zeker 30) waarna ik met busje vervoerd werd naar aankomst hal, waar ik me koffers kon pakken, en touristen visa kon regelen (zo'n 100 rial) hierna kon ik nog een keer door scanapparaat, waarna ik kon doorlopen naar ontvangsthal. daar stond een legioen mensen met allemaal bordjes. Ik opzoek naar Iemants. stond daar zo'n klein kereltje met een logo welke ik herkende. Mooi dacht ik, da ga goe. Buitengekomen kwamen er nog twee mannen van iemants bij. 1 daarvan was een belg genaamd Dominique. Aaardige kerel en wie die twee anderen nu precies waren, ik weet het nog steeds niet en het boeit me nog veel minder. Met jeep vertrokken we uiteindelijk naar het huis waar een kamer voor mij was opgemaakt. daar aangekomen kwam ik in een hok war het stonk naar vuilnis, het een bende was, stil en waar een rare sfeer hing. ik werd naar een kamer gebracht en na nog wat korte gedachte wissleingen gaf dominique aan dat hij me meorgen zoukomen ophalen om naar het werk te gaan. Oke dacht is, Dat is goed, ik zie u morgen om 0800. Even later dacht ik want voordat ik uitgepakt ben is het waarschijnlijk 1330 uur.(Locale tijd) de kamer was apart: dikke airco, 5 meter hoog, 5st 100Watt lampen a/h plafond, 1 bed en 1 kast. verder eem (vieze gore) badkamer. Waar ben ik beland dacht ik bij mezelf, hemeltje lief hoe moet ik me gaan redden hier?? Ik besloot niet te gaan kniezen, maar o zo snel mogelijk te gaan slapen, ik was moe van de spanningen en van de reis.

De volgende ochtend kwam Dominique me ophalen, nadat ik me lunch van hem kreeg zijn we doorgereden naar de woestijn. want daar wordt het nieuwe filiaal gebouwd van de firma Iemants. Zal je denken: das nou weer typisch iets voor die belgen, midden in de dessert een plant neerzetten en dan hopen dat er wat op afkomt, maardat is dus niet waar. het is feitelijk precies in het midden van qatar. Ze zitten midden op de gasbel, heien mogen ze erniet want dan zijn ze bang dat de boel er ontploft, bij wijze van spreken.

Daaraan gekomen, via een onverharde weg zag ik toch alwel meer dan ik gehoopt had. in feite staat het hele gebouw al. Shit dacht ik, geen beton storten, geen grote profielen hijsen hetgeen ik zo gehoopt had. Maargoed, ik heb geen klagen, mijn eerste klusje was om op te meten hoe groot de bovenloopkranen moesten worden en om dan te zien hoeveel de geleverde kranen ingekort moesten worden. Begint goed dacht ik, verkeerde bestelling door de heren Iemants, maar e.e.a. bleek achteraf voor mooie prijs op de kop getikt te zijn. Hierna moest ik de remligger qua hoogte gaan inmeten, ofwel waterpassen. Dit keer met 2 slowakezen de ene hete Anton en de ander sergey. was een leuke klus waarna de hoogste maat bepaald te hebben ik de rest vabn de baan kon gaan uitvullen samen met de 2 heren. Dag 1 was rap voorbij en ik had een hoop lol gehad. s'avond met 2 andere belgen die me ook thuis zouden brengen een happje gaan eten in een plaatselijk cafe Dit waren marnix, deze gaan over de productie en stuurt deze aan. de hal is namelijk nog lang niet af. je moet denken aan een tent waarbij alleen de tentstokken overeind staan, maar waar nog een doek overheen gespannen is en waarbij de stokken nog niet gescheerd zijn. Marnix is bezig voor de Ferrari plant in Abu Dhaby. Michel was de andere belg. dit is een oude rot in het vak en stuurt eigenlijk alles aan, geen ding gaat over of langs hem heen. deze ziet en weer alles. een boom van een vent, maar erg aangenaam. Marnix is een jongen die tevens ook heel erg aardig is , mijn leeftijd heeft aleen een andere richting gekozen heeft. Goed het gaat dus goed. de overige dagen met ik het dak van de fabriek wezen maken, ofwel ik stuur een sooi volk aan welke de sandwicht platen ontdoen van diverse lijmresten etc hetgeen volk is wat de hele dak gesluierd zijn en dan ook nog zonnebril dragen. boven op het dak was ik inmiddels met een ploegje aangevangen. 3 slovenen en 1 flipino deze zijn Robbert, Chilco, Sergey en de filipino Jasy. Anton werd achtergelaten bij de schoonmaak mensen, daar past hij meer bij, omdat het een rustige kerel is, serieus, maar bovenal een oude tanige vent. die moet je op het dak niet hebben, straks breekt i nog wat. Veiligheid is hier trouwens nog niet aanbeland op plaats nummero 1, maar meer van ow ja ik sta nu op een dakplaat die nog niet vastgeparkerd is, laat ik een een stap naar achter doen,want straks duvel ik eraf. Ongelovelijk. wat zijn mensen blind zeg. Dit druist tegen al mijn gevoelens in, maargoed ik moet het ermee doen, het is een andere wereld, go go go, die fabriek moet af!!!!!

Inmiddels heb ik dat gevoel al helemaal eigen gemaakt, en beleef ik leuke dingen. het dak is nog steeds niet af, ik hoop morgen nog een eind te komen, we zullen zien, erna gaan we verder met de gevels, en daarna.....

Die slovenen die slapen in zelfde huis als ik. ik kan het inmiddels best vinden met ze. ze zijn erg aardig en totaal niet vijandig. Dat komt mede doordat ze denk ik denken dat ik een leidinggevende ben van Iemants. Maargoed, het doet er niet toe. ik ben blij met dit soort lui opgescheept te zijn. ik had slechter kunnen treffen.

's ochtend worden we door een driver naar de werklocatie gebracht. dit is toch gauw 3 kwartier racen. Ja racen want ze rijden hier als mafketels. Onze chauffeur een schrilankees denk een formule 1 coureur te zijn, ongelovelijk dat dit elke keer goed gaat, ik zit ze hele tijd van oie, aai iiiii hssssss pfffffff.....neeeeeeeeeeeeeeee. En dat 3 kwartier lang. op het werk aangekomen heb ik het gevoel dat ik al helemaal wakker ben, das het grote voordeel. de driver heet trouwens kitisch. een ontzettend aardige jongeman met een hard van goud. meer daarover vertel ik nog wel eens. Je maakt hier elkedag weer mooie , leuke, en grappige dingen mee, Mijn avontuur is begonnen, en ik geniet ervan, elke dag opnieuw, Ben er ontzettend blij mee, ik had niet gedacht dat me dit zo goed bevallen zou.

Tot zover.

Nu ik internet heb zal ik vaker berichten gaan schrijven.

Hartelijke groeten allemaal,

groetjes Gerben Fidder