Van Doha naar Al Ruwais naar Al Zubara en Kiten

Zo mijn 4e vrije dag is weer een feit. Wat een week. Lekkere vooruitgang geboekt in de werkzaamheden, met mn ouders contact gehad, leuke berichten gelezen, postpakket gehad van Julia en veel meer. Gisteravond nog even boodschappen gedaan, zoveel gehaald dat ik twee keer moest lopen. ben er achter gekomen dat invriezen een ideale mogelijkheid is om dingen langer te bewaren. Verder een sooi drinken ingeslagen, want het begint hier warmer en warmer te worden. Vandaag (op mn vrije dag) lekker uitgeslapen. Ik had met Marnix rond de klok van 1100 afgesproken. Ik had voorgesteld ruines te gaan bezichtigen in Al Zubara. Op internet had ik gelezen dat daar 1000 jr geleden een grote havenstad was. slechts enkele ruines en een hersteld kasteel zouden nog overeind staan. Mooie kans dus om daar een heen te gaan met Marnix. We wilden eigenlijk gaan kiten, maar helaas er stond te weinig wind. Aangezien Marnix per post 2 nieuwe kites had gekregen, waren we in ieder geval wel van plan ze eens uit te gaan proberen. Dus bepakt en bezakt gingen we op reis......

we zijn van Doha, naar Al Khor ( ontbijt genuttigd), naar Al Ruwais gereden. Al Ruwais heeft een klein, maar mooi haventje. Marnix vond het er maar stinken, maar ik vond het geweldig. Haven = visserbootjes, vislui, stank, doet me dus denken aan IJmuiden, HEERLIJK. Fantastische kleine houten visserbootjes gezien met allerlei bijzondere vistuigen. Echt , was leuk om te zien. Het was daar laag water, dus sommige boten lagen helemaal droog. Ik heb er een aantal foto's van gemaakt. Hierna zijn we verder gereden naar Al Zubara. Daar Vonden we het oude kasteel waar we naar op zoek waren. Daar zijn we ook even gestopt om het gebouw te bezichtigen. Een soort kwasimodo deed de poort voor ons open. Daar hebben we even soldaatje gespeeld. Het was een enorm slagveld en waren een hoop lsachtoffers. NOT Geen idee wat er te verdedigen viel in die tijd. Het kasteel was wel leuk om te zien. Veel kleine kamertje, de schutters openingen ( in een van de schuttersopeningen lag een vogelnestje) oude kruiken, een oude hele diepe waterput ( zoet water dit hier erg diep denk gauw aan een meter of 50 a 75 diep) en natuurlijk de klim naar de toren door een gat van zulke kleine formatie dat ik mn kont er nauwelijks doorheen geperst kreeg. Marnix was zo lief dit te fotograveren...... Dit alles was bijzonder om te zien. Toen we weer vertrokken deed de kwasimodo de deur weer netjes achter ons dicht. Dit zonder woord en zonder ons aan te kijken. We wilden hem nog centen geven, maargoed dan toch niet.

Na onze geschiedenis toer hadden we eigenlijk zoiets van wat zullen we gaan doen. Er is te weinig wind om te kiten, maar we kunnen wel proberen de nieuwe zeilen op te laten. Zo gezegd zo gedaan. We zijn een stuk terug gereden naar het plaatsje Madinat Al Shamal. Iets daarvoor zijn we de weg afgegaan en via een rotsachtig pad kwamen we bij de kust aan. Aangezien de wind meestal van deze kant afkomt bleek het toch harder te waaien dan we hadden gedacht. Goed eerst het 18 m zeil maar, speciaal aangeschaft voor dit soort langzame winden. Na wat geknoop en geknutsel was het zover, het zeil/kite kon de lucht in. Wat een groot zeil was dat zeg. schitterend om te zien. Even was ik bang Marnix nooit meer terug te zien. Maar de wind was echt zo zacht dat er weinig actie te beleven was. Echter hoe gek het ook leek kwam de ene na de andere Arebier langs luit toetterend, zwaaiend ....er waren er zelfs 2 die een praatje kwamen maken. Marnix en ik vonden dat erg leuk. Je mening veranderd dadelijk als ze aardig en normaal doen, zeg maar geintresseerd. Goed de 18 doet het, nu de 8 meter. dus de 18 ingepakt, en de 8 uitgepakt. Dit zeil was 1 van de modernste in zn soort, van alle gemakken voorzien, het enige wat je zelf moest doen was oppompen met lucht. ( kite is een vlieger met luchtband waardoor hij kan blijven drijven in het water) Goed alle touwen uit de knoop gehaald, aangesloten en al was marnix klaar om de kite op te laten. Tot onze grote ergenis gebeurde er helemaal niets. de kite wilde niet omhoog. Na wat geblader in een boekje bleek dat hij pas bij 14 knopen omhoog wilde gaan. Dus de kite maar weer ingepakt. Zijn toch even lekker bezig geweest. Het weer was lekker ca 23 graden, wel bewolkt. Hierna zijn we verder gereden over het rotsachtige pad en kwamen we nog langs een verlaten stad. Was echt raar om te zien. Een aantal Arebieren waren daar aan het picknicken. Kinderen speelde er met een voetbal. Bijzonder om te zien is dat. Je ziet het veel meer, hele gezinnen gaan op vrijdag er op uit om gezamelijk er even tussenuit te zijn. Wat mij ook opviel was dat de Arebieren hier aardiger waren dan in Doha. Daar gunnen ze je geen blik en zeggen ze zelfs geen gedag.
Na onze avonturen zijn we terug gegaan naar huis. Onderweg nog even een lekker broodje gegeten. Nu zit ik weer op mn kamertje dit verhaal te tikken. Morgen week nr 5. We beginnen vroeg dit keer 0600g dus om 0400 op. Lekker vroeg hoor, Goed begin van de week.

Blijf reageren op mn berichten, vind al die reacties hardstikke leuk.

Vele groetjes allemaal,

Gerben.